(-en),
1. m., als voorwerpsn., oude en gewestelijk zeer verbreide naam voor de ui;
2. m. (als soortn.) en v. (als collect.) de plant die de ajuinen of uien oplevert als gewas ; 3. v., als stofn., een hoeveelheid uien, inz. als spijs beschouwd; — (fig.) het is ieder niet gegeven ajuin met droge ogen te schillen, niemand verricht iets onaangenaams opgewekt; — 4. (oneig., Zuidn.) domkop (gemeensl.); — (scherts.) plat horloge ; — wel, lieve(n) ajuin! uitroep van verbazing.
