vermogen - het door natuurlijke aanleg of leren in staat zijn tot iets. Een vaardigheid is gericht op één type handeling. Moet men die hebben om een beoogd resultaat te bereiken, dan is het een kunst. Een bepaalde gave of een talent heeft men krachtens aanleg. Het buitengewone talent van een grote geest, waardoor deze iets buitengewoons kan scheppen, heet diens genie ('Zijn genie stelde Picasso in staat een veelzijdig oeuvre te schilderen').

Vermogen ziet op de kracht die iemand heeft om door zijn verstand iets tot stand te brengen. Gave beschouwt die kracht van het lichaam of van den geest als iets dat aangeboren is en dus een geschenk van God of van de Natuur mag genoemd worden. Begaafdheid duidt het bezit van gaven aan. Alleen op gaven van den geest ziet het woord talent. Talent ziet op den aanleg voor een of ander vjik van studie of kunst, die in den persoon aanwezig is, doch verdere ontwikkeling behoeft. Vgl. bij Aanleg.

vermogen - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ver-mo-gen

1. kracht om iets te doen
♢ deze auto heeft een vermogen van 20 pk
2. al je bezittingen samen
♢ zijn vermogen is de laatste jaren alleen maar gegroeid
3. grote hoeveelheid bezittingen
♢ Roald heeft in tien jaar tijd een vermogen bij elkaar gespaard
4. wat je kunt
♢ mensen hebben het vermogen om te denken

Zelfstandig naamwoord: ver-mo-gen
het vermogen
de vermogens

Synoniemen
capaciteit, macht, potentie

Tegenstellingen
onvermogen