Urk - Eiland in de Zuiderzee, 80 H.A. De gemeente U. behoort tot N.-Holland. In 966 wordt het genoemd „een eiland in de Almere”. Het behoorde in de Middeleeuwen langen tijd aan de heeren van Kuinre en van Voorst.
Later kwam het aan de familie Zoudenbalch. In 1660 werd het gekocht door de stad Amsterdam.
Het hooge Z.W. deel (tot 8.80 M. boven de zee) bestaat uit diluvium (keileem). Het lage N.O. is zeeklei; dit deel wordt voor weiland gebruikt en eindigt in de Staart. Op het hooge deel wonen 3000 menschen (in 1750 woonden er geen 400 menschen); zij zijn meest Gereformeerd. Behalve een Gereformeerde kerk is er een Ned. Herv.
Kerk. Vischvangst is het hoofdmiddel van bestaan. Jonge Urkers nemen dienst bij de groote vaart. De oude kleederdracht blijft in gebruik ; er is een Urker oudheidkamer. Litt.: P. Harting, Het eiland Urk (1853); Maandblad Flevo (jaarg. 1921).
