Oververhitting, - 1) toestand eener vloeistof, die boven het kookpunt verhit wordt zonder dat het koken intreedt. Deze thermodynamisch labiele toestand, die verkregen kan worden door een vloeistof voorzichtig te verhitten, houdt op door een schok of door het inbrengen van een voorwerp, waaraan zich dampbellen kunnen vormen, het koken heeft dan plotseling op heftige wijze plaats. Wanneer een kokende vloeistof z.g. stoot, heeft telkens gedurende korten tijd o. plaats, waarna groote dampbellen worden gevormd, die de vloeistof gedeeltelijk uit het vat kunnen slingeren.
2) toestand van een damp, die boven de temperatuur van de verzadigde damp wordt verhit. Het aldus verkregen gasvormige lichaam is een onverzadigde damp. De o. -wordt vaak bij stoommachines gebezigd, doordat n.l. de temperatuur van den stoom, die in den cylinder komt, er door wordt verhoogd, wordt een hooger nuttige effect verkregen (zie KRINGPROCES).
