Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 12-01-2019

Niet-ontvankelijkverklaring

betekenis & definitie

Niet-ontvankelijkverklaring. - In een burgerlijke procedure wordt deze uitgesproken, wanneer de rechter op grond van een exceptief verweer van den gedaagde den eisch afwijst. Daar echter niet vaststaat welke verweren exceptieve verweren zijn, concludeert de verweerder veelal „tot ontzegging van den eisch, immers tot niet ontv. verkl. van den eischer daarin”. Vergel.

EXCEPTIE. — In strafzaken moet volgens art. 216 Sv. het Openbaar Ministerie n. o. worden verklaard, indien geen veroordeeling, noch vrijspraak, noch ontslag van rechtsvervolging kan worden uitgesproken, maar uit anderen hoofde ter zake van het feit geen recht tot strafvordering aanwezig is. In de gevallen, waarin van n. o. van het O. M. zonder onderzoek der zaak zelve kan blijken, is de beklaagde of zijn raadsman bevoegd die verwering reeds dadelijk, nadat de eerste ter terechtzitting omtrent zijn naam enz. is ondervraagd, voor te dragen en toe te lichten (art. 153 Sv.).