Wat is de betekenis van terechtzitting?

v. (-en), zitting van een rechterlijk lichaam: een openbare terechtzitting; een terechtzitting met gesloten deuren.

terechtzitting - Zelfstandignaamwoord 1. een bijeenkomst van rechtsprekende juristen in een rechtszaal ♢ Vormfouten, voor velen inmiddels dus geen onbekende term. In vaktermen heet het een ‘vormverzuim’. Een vormverzuim is het niet naleven van strafprocesrechtelijke geschreven én ongeschreven vormvoorschrifte...

s., sitting, rjochtdei.

v. terechtzittingen (vergadering ener rechtbank).

(in den regel openbare) behandeling van een rechtszaak door den rechter. Ned. recht. De grondwet bepaalt in art. 168: „Behoudens de uitzonderingen door de wet bepaald zijn de t. openbaar. De rechter kan in het belang der openb. orde en zedelijkheid van dezen regel afwijken”. Voor nadere bijzonderheden omtrent de t. in burgerlijke zaken...

v. (-en) zitting, vergadering van een rechtbank.

Terechtzitting - v. (-en), vergadering eener rechtbank.

...

...