Lucianus

betekenis & definitie

Lucianus, - omstreeks 120 te Samosata in Syrië geboren, eerst steenhouwer, later advocaat, trok daarop als rhetor en sophist door Griekenland, Italië en Gallië en verwierf zich een roemvollen naam en vermogen. De sophistische phraseologie bevredigde hem echter niet en hij wijdde zich aan het scepticisme te Athene, waar hij naar den trant van Epicurus behagelijk leefde en, als een Grieksche Voltaire, door zijn satirische geschriften voor de waarheid en de verlichting streed. Later ondernam hij een tweede groote reis, werd toen als goed bezoldigd keizerlijk ambtenaar in Egypte aangesteld en stierf daar waarschijnlijk omstreeks 190. Van de 82 op zijn naam staande stukken zijn ongeveer 50 echt, de meeste in dialoog-vorm.