Landverhuizing. - Ter wering van misbruiken bij het vervoer van landverhuizers, zijn bij de wet van 1 Juni 1861, Stbl. 51, laatstel. gew. 15 Apr. 1886, Stbl. 64, eenige bepalingen vastgesteld. De daarbij aan de l. gegeven bescherming berust in hoofdzaak op 1) de instelling van commissiën van toezicht te Amsterdam en Rotterdam (art. 4);
2) zekerheid, van de vervoerondernemers of hunne agenten geëischt (artt. 7, 17);
3) inlichting van den landverhuizer omtrent hetgeen hij te betalen heeft (artt. 9, 18);
4) verplichte verzekering van huisvesting en verpleging der landverhuizers in geval van scheepsrampen (art. 13);
5) voorschriften omtrent de inrichting der te gebruiken vaartuigen, omtr. hunne ruimte in evenredigheid tot het getal der te vervoeren personen, omtr. de benoodigdheden, waarvan die vaartuigen moeten voorzien zijn, enz.
Deze voorschriften zijn vastgesteld bij K.B. van 27 Nov. 1865, Stbl. 130, laatstel. gew. 5 Nov. 1913, Stbl. 408. — Van alle persoonlijke of tot roerende zaken betrekkelijke rechtsvorderingen, door of tegen landverhuizers ingesteld, voor zooveel deze rechtsvorderingen ontstaan uit overeenkomsten of daden ter plaatse der inscheping of ten aanzien van vreemde landverhuizers bij hun doortocht hier te lande aangegaan of verricht, nemen de kantonrechters ter plaatse der inscheping kennis. Bedraagt de vordering meer dan f 400, zoo staat hooger beroep open. Zie tabel volgende pagina.
