Hellmer - (Edmund), geb. 1850 te Weenen. Oostenrijksch beeldhouwer. Zijn eerste onderricht ontving hij aan de Kunstakademie te Weenen, reisde daarna eenige jaren in Italië, bleef voornamelijk te Rome werkzaam. Bij zijn terugkeer nam hij deel aan de werkzaamheden voor de Weensche wereldtentoonstelling in 1873 en is daarna steeds als beeldhouwer van Weensche monumenten bekend gebleven.
Verschillende groepen aan het Paleis van Justitie, aan het Parlementsgebouw, de Universiteit, aan de Hofburg (o. a. Oostenrijks macht te land) zijn van zijn hand, terwijl vrije skulpturen als het monument voor Schindler en vooral dat voor Goethe aan de Opernring in 1900 onthuld, eveneens door hem zijn gemaakt. Zijn stijl kenmerkt zich door een eenvoudig naturalisme, waarbij de geheele opvatting toch getuigt van een groot monumentaal gevoeld begrip. In het Goethe-monument heeft hij zich als een voortreffelijk meester doen kennen. In 1879 werd hij professor aan de Kunstakademie te Weenen en publiceerde in 1900 een boekje getiteld Lehrjahre in der Plastik.
