Ceres

betekenis & definitie

Ceres - Gr. Kêres, meerv. van ker, in overouden tijd een monster met klauwen en slagtanden (Hesiodus); bij Homerus is het een daemon, die de schuldigen vervolgt, een geest der onderwereld; dat op een wezen, dat aan de ziel bij hare geboorte wordt terzijdegesteld en haar lot, ook haren dood bepaalt; zoo spelen de c. in het Attische volksgeloof de rol der zielen. Ook vindt men hen als kwade geesten, die de veldvruchten vernielen met helsche toovermiddelen, evenals de Telchinen. Bij de lierdichters treden zij op als vertegenwoordigers van ouderdom en dood, bij de tragici in de hoedanigheid van ziekte en rampspoed.