Carlos (Don) - Infant van Spanje, geboren 1545 1e Valladolid, oudste zoon van koning koning Filips II van Spanje en Maria van Portugal, werd na den vroegen dood zijner moeder door Johanna, eene zuster van zijn vader, opgevoed. Van zijne prilste jeugd af was hij zwak en ziekelijk, en toonde ook sporen van krankzinnigheid, daarenboven had hij een heftig en eigenzinnig karakter, zoodat hij spoedig in botsing kwam met zijn vader. Langzamerhand werden de bewijzen zijner krankzinnigheid duidelijker; ook ontdekte men, dat hij uit Spanje had willen vluchten, en zelfs aanslagen tegen het leven van zijn vader had gesmeed. In den avond van 18 Jan. 1568 liet koning Filips nu don C. gevangen en zijne papieren in beslag nemen; 24 Juli 1568 stierf don C. in de gevangenis, onder tot heden nog onbekende omstandigheden.
Over de oorzaken der vijandschap tusschen vader en zoon zijn veel verkeerde voorstellingen gegeven. Groot en invloed op latere schrijvers heeft de voorstelling van Saint-Réal („Don Carlos”, 1672) gehad, dat nml. don Carlos eene ongelukkige liefde gehad zou hebben voor zijne stiefmoeder Elisabeth, dochter van Hendrik II van Frankrijk en derde gemalin van Filips, die hem eerst als bruid toegedacht was. Aan deze voorstelling ontleenden Schiller („Don Carlos”), Campistron, Lefèvre, Alfieri en Russell de stof hunner drama’s. Deze opvatting is echter afdoende bestreden door Slorente, Ranke, Büdinger e.a.
