Bindmiddel, in het algemeen een of andere stof, hetzij vast, heel- of halfvloeibaar, waarmede andere stoffen vereenigd kunnen worden, waardoor een blijvend mengsel van anders niet mengbare stoffen kan ontstaan of waarmede dunne vloeistoffen of vloeistofmengsels meer constistentie kunnen verkrijgen. — In grind- en steenslagwegen worden voor een vaste ligging van het verhardingsmateriaal de open tusschenruimten aangevuld met een stof, die tevens bindende eigenschappen heeft, waardoor de steenstukken onderling hechter verbonden worden. Gewoonlijk bestaat dit vul- en bindmiddel uit een mengsel van zand en klei, b.v. leemhoudend zand. Evenwel worden ook bitumineuze b. gebruikt, b.v. teer in teermacadam en asphalt in asphaltmacadam.
In de gewone grind- en steenslagwegen wordt de hoeveelheid b. op 20% der hoeveelheid verhardingsmateriaal gerekend. Het wordt toegepast tijdens het vastwalsen der wegen. — In de verftechniek is b. dat gedeelte eener verf, hetwelk na droging daarin achterblijft en de verfstofkorrels aan elkaar bindt. Bij olieverf is dit de lijnolie, bij caseïneverf de caseïne, bij lijmverf de lijm, bij kalkverf de kalk, bij silicaatverf het waterglas en bij wasverf de was.
