groep bedrijven waartoe mengvoederbedrijven (in Nederland ca. 600, in België ca. 100), honde- en kattevoerfabrieken (ca. 30), kunstmelkfabrieken (ca. 40), destructiebedrijven (4) en groenvoerdrogerijen (ca. 15) behoren. Sommige mengvoederbedrijven fungeren daarnaast als op- en overslagbedrijf van grondstoffen voor derden.
De aard en mate van de milieubelasting zijn afhankelijk van ontwikkelingen in de samenstelling van het veevoer, zoals de vervanging van granen en zaden als grondstof voor mengvoeders door afvalprodukten van de levensmiddelenindustrie. De verwerking van deze grondstoffen gaat door het hoge percentage fijne deeltjes gepaard met veel stof. Zij leveren echter een relatief goedkoop mengvoer op, waardoor de bio-industrie in Nederland kon opbloeien. Stofemissies vinden vooral plaats bij de grondstoffenontvangst, op- en overslagcapaciteiten (b.v. bij het overslaan, laden en lossen van tapiocameel). Ook bij de groenvoerdrogerijen heeft men met stofproblemen te kampen (→ stofbestrijding). Destructiebedrijven en honde- en kattevoerfabrieken veroorzaken waterverontreiniging en stank. Biologische waterzuivering en biofilters tegen stank kunnen hier uitkomst bieden, maar de procesverbeteringen bestaan vooral uit toegevoegde apparatuur, wat kostenverhogend werkt.
