wandelbos, ca. 10 km ten noorden van Antwerpen op het grondgebied van de gemeenten Schoten en Brasschaat. Het Peerdsbos bestaat uit verschillende bostypes, o.m. eiken-berkenbos, eikenhaagbeukenbos en elzenbroekbos.
Zij vormen waarschijnlijk de enige overblijfselen van het oorspronkelijk Kempisch eikenwoud, zoals dat in het begin van de jaartelling voorkwam. De oorspronkelijke vegetatierelicten zijn beïnvloed door bosbouw; voorts zijn er enkele kleine, drogere percelen bebost met naaldhout. De verscheidenheid van bosbiotopen heeft een rijke bodemflora tot gevolg. Het Peerdsbos is ook befaamd vanwege de jaarlijks gehouden paddestoelententoonstelling. Ondanks bepaalde storende invloeden herbergt het Peerdsbos vele vogels en insekten. In 1933 werd het bos in erfpacht gegeven aan de stad Antwerpen, die de functie van wandelbos bekrachtigde door er een aantal rustieke schuilhutjes en afvalkorven te plaatsen. Bij KB van 31.7.1936 werd het Peerdsbos als beschermd landschap geklasseerd.In recente tijden, nl. van 1959-69, is de gaafheid van het Peerdsbos de inzet geweest van een hardnekkige strijd tussen het Ministerie van Openbare Werken en de samengebundelde verenigingen voor natuurbescherming. Tegen het oorspronkelijke plan de E 10-autoweg dwars door het bos aan te leggen, ontwierp Natuuren Stedenschoon drie alternatieven om de snelweg buiten het bos om te leiden en ook de kern van het aanpalend domein De List te vrijwaren. Een spontane reactie van de jeugd, gesteund door de publieke opinie, leidde in 1968 tot massaal verzet in Antwerpen en ver daarbuiten. Een manifest, ondertekend door meer dan 100 verenigingen van diverse strekking en door een aantal gemeenteraden, allerlei protestacties en een massale straatbetoging de eerste in de geschiedenis van de natuurbescherming — hebben de minister de noodzaak van het behoud duidelijk gemaakt.
Na enkele jaren touwtrekken bleef het Peerdsbos gespaard.
