(Meles meles), roofdier uit de familie marterachtigen (Mustelidae); lichaamslengte 60—70 cm, staart 15—20 cm; gewicht 10—18 kg; kleur: grijs, onderzijde zwart, kop wit-zwart getekend. De das komt tegenwoordig in Nederland nog voor in Gaasterland, op de Veluwe, in ZuidLimburg en op enkele plaatsen in Brabant.
Uit Zeeuws Vlaanderen, West-en Midden-Brabant en Midden-Limburg zijn ze verdwenen. De das komt in België voornamelijk voor in het zuidoosten van Wallonië, de Voerstreek en het Heverleebos en Meerdaalwoud. De das komt voor in gebieden waar zowel hoger gelegen zandige plaatsen zijn om burchten te graven als lager gelegen, vochtiger delen om te foerageren, zoals graslanden, waar het hoofdvoedsel, regenwormen, wordt gezocht.Daarnaast heeft de das behoefte aan dekking van b.v. heggen, of houtwallen en bosjes. Behalve regenwormen eet de das insekten, muizen, aas en, afhankelijk van het seizoen, maïs, haver, fruit en jonge vogels. De das foerageert ’s nachts. Het dier leeft in kleine groepjes van 2—10 dieren in uitgebreide holenstelsels (burchten). In februari worden 2-3 jongen geboren, die een jaar later geslachtsrijp zijn.
De das heeft in Nederland en België geen natuurlijke vijanden, maar wordt ernstig bedreigd door stroperij, verstoring door nieuwsgierige natuurliefhebbers, baldadigheid en uitgraven van burchten, terwijl er ook nogal wat dassen doodgereden worden. In de BRD en België worden dassen in de burchten soms vergast in het kader van hondsdolheidsbestrijding. Door ministeriële beschikking volgens de Jachtwet mag de das in Nederland niet meer bejaagd worden. Schade die de das veroorzaakt, wordt vergoed door het Jachtfonds. In België wordt in het kader van de jachtwetgeving ieder jaar door de bevoegde gemeenschapsministers beslist of op de das mag worden gejaagd. De jacht op de das werd in de jaren tachtig nog niet geopend.
De grootste bedreigingen van de das betreffen echter de stads- en dorpsuitbreidingen, wegenaanleg, aanleg van recreatieterreinen, ontgrondingen en ruilverkavelingen, waardoor burchten en voedselgebieden verloren gaan of aan weerszijden van verkeerswegen komen te liggen. Dit is alleen tegen te gaan door verandering van het planologisch beleid. Volgens de ook door Nederland geratificeerde Conventie van Bern zijn alle deelnemende landen verplicht iedere verslechtering en vernietiging van het biotoop van een aantal met name genoemde diersoorten (waaronder de das) te voorkomen. België heeft deze Conventie nog niet ondertekend.
