overwegend onbebouwd gebied tussen twee of meer in ruimtebeslag groeiende steden of stadsgewesten, waar het beleid van de betrokken overheden gericht is op het tegengaan van verdere verstedelijking. Wanneer men het begrip bufferzone wat ruimer interpreteert, komt men dicht bij het begrip open ruimte.
Zowel in de Oriënteringsnota als in de Verstedelijkingsnota heeft de Ned. regering gesteld dat het van belang is afwisseling te scheppen tussen bebouwing en open ruimten. Het begrip open ruimte is niet beperkt tot de visueel open gebieden, maar heeft betrekking op aaneengesloten niet-bebouwde gebieden die tussen stadsgewesten liggen of eraan grenzen. In die zin beschouwt de regering het middengebied van de Randstad, het Midden-Deltagebied, het Rivierengebied en de Peel, het gebied van de Schermer en de Beemster, de Gelderse Vallei, de Veluwe, het Zuidlimburgse heuvelland alsmede het grootschalig groengebied op de grens van Noord-Brabant met België als de belangrijkste open ruimten. De belangrijkste bufferzones in engere zin treft men aan in de Randstad, b.v. tussen Amsterdam en Purmerend, tussen Amsterdam en Haarlem, tussen Amsterdam en Hilversum. Verder tussen ’s-Gravenhage en Leiden, tussen ’s-Gravenhage en Rotterdam, tussen Utrecht en Hilversum en tussen Hilversum en Huizen. Buiten de Randstad worden de gebieden tussen Maastricht en de westelijke mijnstreek en tussen de westelijke en oostelijke mijnstreek als zodanig beschouwd.In België wordt met de term bufferzone niet een grootschalige open ruimte bedoeld zoals in Nederland. Er bestaan in de Belg. wetgeving dan ook geen grote bufferzones met die betekenis. Wel werd de term opgenomen in de verklaring van de gewestplannen (corresponderend met de Ned. streekplannen). Hiermee worden meestal kleinere, vaak langgerekte zones bedoeld die, beplant met schermgroen, de functie krijgen gebieden te scheiden waarvan de bestemmingen moeilijk met elkaar te verzoenen zijn. Zo vindt men in het Vlaamse landschap wel (kleinschalige) bufferzones tussen woonwijken en industrievestigingen, of in het beste geval ook tussen een strikt natuurgebied en b.v. een ontginningsgebied.
