niet-bebouwde grond rond stedelijke gebieden. Handhaving van de centrale open ruimte tussen de stedelijke gebieden (middengebied van de Randstad, open ruimte tussen de Randstadvleugels en de Brabantse stedenrij en het middengebied van de Delta in Zuidwest-Nederland) kenmerkt het overheidsbeleid.
Op kleinere schaal is dat ook het geval met de handhaving van open ruimte tussen en binnen de stadsgewesten. Vooral in het westen van het land staat de open ruimte onder grote druk van verstedelijking (suburbanisatie) en tal van economische activiteiten (glastuinbouw, winkelcentra of individuele grootwinkelbedrijven, industrieterreinen en opslagmogelijkheden). Als gevolg van dergelijke activiteiten neemt de roep om uitbreiding van de infrastructuur toe. Anderszins moet de open ruimte ook dienen voor de openluchtrecreatie, waarbij het ervaren van ruimte en rust voorop staat. In de stadsrandzone doen zich vaak tal van ongeregelde activiteiten voor (autokerkhoven, opslagterreinen, volkstuinen), die een goede ruimtelijke ontwikkeling bemoeilijken. De toenemende onzekerheid over de toekomst van de stadsrandzone (opdringende bebouwing en uitbreiding infrastructuur) leidt ertoe dat men dikwijls geen investeringen meer pleegt, waardoor de verloedering in de hand wordt gewerkt.
