gas dat wordt geproduceerd bij de microbiële omzetting van organisch materiaal onder uitsluiting van lucht (anaërobe vergisting). Het bestaat voor 6090 % uit methaan; de rest is kooldioxide.
Biogas bevat soms sporen waterstofsulfide (H2S). Het kan als vervanger van aardgas dienen. Bij de produktie van biogas wordt meestal gebruik gemaakt van een vat waarin het organische materiaal (landbouw/tuinbouwafvallen, mest, slib uit rioolwaterzuiveringsinstallaties) in contact wordt gebracht met de anaërobe micro-organismen die de biologische omzettingen verzorgen. In dergelijke vaten kan mechanisch worden geroerd of wordt menging verkregen via gasrecirculatie. Ze zijn vaak voorzien van een installatie om de inhoud op een temperatuur van 30-35 °C te houden. De verblijftijd van het materiaal in zo’n vergister ligt meestal tussen de 10—30 dagen. De biogasinstallaties die in de praktijk worden toegepast, onderscheidt men ruwweg in drie categorieën.1. De grote slibgistingsinstallaties van rioolwaterzuiveringsinstallaties. Hier is het primaire doel stabilisatie van het zuiveringsslib. Het geproduceerde biogas wordt vaak in de installatie zelf (voor het op temperatuur houden van de vergister en het aandrijven van pompen met behulp van gasmotoren) en voor het verwarmen van de bijgebouwen gebruikt.
2. Middelgrote installaties voor toepassing bij melkvee- of varkensfokkerijen (met de energieprijzen in 1982 was het opzetten van een dergelijke installatie economisch bij ca. 200 koeien of ca. 1000 varkens).
Het biogas kan in het bedrijf zelf worden gebruikt, de gestabiliseerde mest kan over het land worden verspreid.
3. Kleine installaties voor toepassing in ontwikkelingslanden met een brandstof- en kunstmesttekort. In veel ontwikkelingslanden is gedroogde mest de belangrijkste brandstof. Hierdoor kan deze mest niet meer gebruikt worden voor het zo noodzakelijke vruchtbaar houden van de akkers. Bij verwerking van de mest in biogasinstallaties verkrijgt men een brandstof die minder milieuhygiënische problemen oproept en houdt men een gestabiliseerd produkt over dat nog steeds waardevol is voor het bemesten van de grond. Bovendien treden er veel minder milieuproblemen (stank, vliegen) op dan bij direct gebruik van mest voor dit doel. Ter vergroting van de gasproduktie kan aan dergelijke installaties ook landbouwafval worden toegevoegd; dit heeft als bijkomend voordeel, dat door de vergistingsprocessen de overdracht van allerlei schimmels en andere planteziekten van de ene oogst naar de daarop volgende oogst wordt tegengegaan. Vooral in landen als China en India wordt deze methode van biogaswinning op grote schaal toegepast. In China staan meer dan 9 mln. biogasinstallaties, en in India streeft men ernaar om de 100 000 installaties die in bedrijf zijn sterk uit te breiden.
Problemen bij de toepassing van biogasinstallaties zijn vaak het gevolg van onoordeelkundig gebruik, waardoor overbelasting kan optreden. De inhoud van de vergister verzuurt dan, zodat de methaanproduktie stopt. Het proces is weer op gang te brengen d.m.v. neutralisatie van het zuur door toevoeging van kalk of soda. In zo’n geval kan de gasproduktie langzaam weer op gang komen. Lukt dit niet, dan moet de installatie worden leeggemaakt en moet het proces opnieuw op gang worden gebracht.
