De Noorse hoofdstad Oslo werd in 1050 al gesticht door koning Harald III, die er de nog steeds bestaande burcht Akershus bouwde. In 1624 werd de toen nog kleine
stad door brand verwoest. In die dagen was Noorwegen nog niet zelfstandig, maar maakte het land deel uit van het tweelingrijk Denemarken-Noorwegen. De nieuwe stad, die op de as van de verwoeste werd opgebouwd, kreeg dan ook de naam ‘Christiania’ naar de toenmalige koning van het tweelingrijk, Christiaan IV. De stad bleef die naam dragen tot 1924; pas toen werd ze herdoopt tot Oslo.
Oslo is niet alleen de hoofdstad maar ook de voornaamste havenstad van Noorwegen, ’s Winters wordt ze met ijsbrekers opengehouden. De haven van de stad heeft niet alleen verbindingen met alle delen van de wereld maar ook met alle andere kustplaatsen van het land, zelfs met die in de buurt van de poolcirkel. Dank zij haar haven is de stad ook het belangrijkste verkeerscentrum van Noorwegen. Na de Tweede Wereldoorlog heeft de industrie van Oslo zich sterk uitgebreid. Ze wordt aangedreven door elektrische energie, die met waterkracht wordt opgewekt in de Glommen. De voornaamste produkten van de Oslose industrie zijn voedingsmiddelen, textiel, lederwaren, metaalprodukten en schepen.
In Oslo staan ook de belangrijkste officiële gebouwen van het land: het parlementsgebouw en het koninklijk slot, dat uit de 19e eeuw dateert. Het grootste gedeelte van de 480.000 inwoners van Oslo woont in moderne, stijlvolle woonwijken en kan zich ontspannen in de heuvelachtige omgeving van de stad, die dicht bedekt is met bossen, meren en riviertjes.