Een nevelvlek is een schijnbaar dicht opeengedrongen menigte van miljoenen en miljoenen sterren. De nevelvlek op een van de tekeningen bij dit artikel lijkt wel een beetje op een spiegelei: dik in het midden, dunner aan de rand.
Dit eivormige stelsel zien wij als wij in heldere nachten in de richting van het sterrenbeeld Andromeda kijken. Zulke nevels worden spiraalnevels genoemd; de nevelvlek in de buurt van Andromeda heet de Andromedanevel.Foto’s van de Andromedanevel zijn gemaakt met behulp van sterke telescopen. Zonder zo’n reusachtige kijker zou deze spiraalnevel nauwelijks zichtbaar zijn. Want hoewel hij uit miljoenen lichtgevende sterren bestaat, is hij zo ver van de aarde verwijderd, dat hij er met het blote oog uitziet als een zwakke, wat nevelige ster.
Onze zon en haar planeten maken deel uit van een dergelijk stelsel, dat de Melkweg wordt genoemd. De Melkweg is een verzameling van ongeveer 100 miljard sterren. Naar de mening van de sterrekundigen zijn die sterren op dezelfde wijze gegroepeerd als de sterren in de Andromedanevel en wij spreken hierbij (en bij andere, overeenkomstige nevels) dan ook van een melkwegstelsel (of met een meer technisch woord: een galactisch stelsel). Maar omdat wij midden in ons eigen melkwegstelsel zitten, is het natuurlijk niet mogelijk er een overzichtsfoto van te maken. Niemand weet precies hoeveel miljoenen sterrenstelsels er eigenlijk zijn. Telkens als er een sterkere telescoop in gebruik wordt genomen, ontdekt men nieuwe.
De reusachtige Haletelescoop van het Mount Palomar Observatorium heeft de lijst van sterrenstelsels bijvoorbeeld weer aanzienlijk uitgebreid. Sommige van deze ‘nieuwe’ sterrenstelsels staan zo ver weg, dat hun licht (snelheid 300.000 km per seconde) een miljard jaar nodig heeft om de aarde te bereiken!