Ook in Nederland zijn hamsters de laatste jaren bekend geworden als huisdieren. Duizenden jongens en meisjes hebben plezier beleefd aan de slimme, kwieke beestjes, die hier bekend staan als Syrische goudhamsters.
De Syrische goudhamster is echter slechts één van de hamstersoorten, die op aarde voorkomen. Ook Nederland heeft een inheemse hamstersoort, die hier echter nogal zeldzaam is en uitsluitend in Zuid-Limburg voorkomt.Het lichaam van de hamster eindigt in een kort staartje. Het dier heeft zwarte ogen, parmantige oortjes en een beweeglijk neusje, dat altijd lijkt te snuffelen. Hamsters lijken wel een beetje op eekhoorns zonder staart. Ook hun gewoonten hebben veel weg van die van de eekhoorn. Zo gaan ze bijvoorbeeld op hun achterste poten zitten om met hun voorpoten het voedsel te hanteren. Een bekende eigenschap van hamsters is, dat ze ruime wangzakken hebben, die van hun mond tot hun schouders reiken.
In die zakken verzamelen ze voedsel; pas als de wangzakken goed gevuld zijn worden ze zichtbaar: dan lijkt het of het kleine diertje op ernstige wijze aan bof' lijdt. De wangzakken dienen de hamsters uitsluitend als tijdelijke bewaarplaats: het dier leegt de zakken zo snel mogelijk in zijn hol. Het voedsel van de hamster bestaat
hoofdzakelijk uit graan, groenten en fruit.
In gevangenschap gedijen ze uitstekend op droog hondebrood in de vorm van balletjes, op graan en afval van groenten en fruit.
Wilde hamsters zijn gronddieren, die bijna uitsluitend ’s nachts tevoorschijn komen. De dieren vermenigvuldigen zich snel: na twee maanden kan het wijfje al jongen krijgen.
Elke worp telt 8 tot 15 jongen; kleine diertjes, die na drie weken voor zichzelf kunnen zorgen.
Hamsters worden ook vaak gebruikt voor dierproeven in wetenschappelijke laboratoria.
Ze zijn daar even nuttig als ratten en Guinese biggetjes.