Bij het traktaat van Luneville (1801) werd het oude groothertogdom Toskanen ontnomen aan Ferdinand III, uit het huis van Oostenrijk, om tot een koningrijk te worden verheven, dat in ruil werd gegeven aan den eenigen zoon van infant Ferdinand, hertog van Parma, namelijk Lodewijk van Parma. Deze vorst werd nog in hetzelfde jaar als koning gehuldigd, maar stierf reeds kort daarna in den bloei zijns levens (1803).
Na Lodewijk’s dood werd het koningrijk E. geregeerd door zijne weduwe Maria Louise, dochter van koning Karel IV van Spanje, als voogdes over haren minderjarigen zoon Karel Lodewijk, die den naam aannam van Lodewijk II. In 1807 deed zij afstand van deregeering,ten gevolge van een tusschen Frankrijk en Spanje gesloten verdrag. In 1808 werd het koningrijk E. ingelijfd bij het fransche keizerrijk, en vormde daarvan drie departementen (Arno-dept., Ombrone-dept. en Middellandschzee-dept.); in 1809 werd dit land afgestaan aan Elize, de zuster van Napoleon I, die den titel aannam van groothertogin van Toskanen. In 1814 werd het teruggegeven aan aartshertog Ferdinand III. Zie TOSKANEN.
