(Karel, baron [later graaf] van), raadsman van Filips II van Spanje bij de landvoogdes der Nederlanden, en hevig tegenstander van Willem I en het verbond der edelen; toen deze hun smeekschrift kwamen indienen, was hij het, die de minachtende woorden uitte ; "Het zijn maar Geuzen!" (zie GEUZEN) Hij had ook de hand in de veroordeeling van de graven van Egmond en Hoorn; hij was stadhouder wan Namen, waar hij 1579 stierf.—
(Gilles van), graaf van Hierges, oudste der zeven zonen van den vorige, sneuvelde in het zelfde jaar 1579 bij het beleg van Maastricht.
(Lancelot van), graaf van Megen, de vijfde zoon van Karel, speelde eene verraderlijke rol, totdat hij eindelijk opentlijk de zijde van Spanje koos; hij stierf op jeugdigen leeftijd 1578 aan eene hevige ziekte, die hij opdeed bij het beleg van Philippeville.
(Floris), heer van Floyon, en nadendood zijner broeders heer van Hierges en Haultepenne, was de zesdezoon van Karel, teekende ook het verbond der edelen mee, doch koos later, even als zijne broeders, de zijde van Spanje; schandelijker nog was het van hem, dat hij behulpzaam was Michel Renichon om te koopen om prins Maurits te vermoorden. Met hem stierf in 1620 het mannelijk oir van ditgeslachtB. uit.
(Claude van), heer van Haultepenne, jongste zoon van Karel, speelde almede eene verraderlijke rol eer hij opentlijk als spaanschgezinde optrad; hij was een dapper veldheer, die voor de Spanjaarden vele voordeelen behaalde, totdat hij bij het bestoken van Hohenlo, die de schans te Engelen belegerde, 1587 sneuvelde.
