Balans

betekenis & definitie

Men spreekt in de voedingsleer bv. van de stikstofbalans van een dier, wanneer men nagaat de hoeveelheden stikstof, welke met het voedsel worden opgenomen en de hoeveelheden welke met de faeces, de urine en eventueel met het zweet en de melk worden uitgescheiden. Wordt er meer stikstof opgenomen dan uitgescheiden, dan spreekt men van een positieve stikstofbalans. Is het omgekeerde het geval dan is de stikstofbalans negatief. Behalve van een stikstofbalans kan men ook spreken van een fosforbalans, calciumbalans etc. Is een balans positief dan is meestal de hoeveelheid, welke verstrekt wordt, voldoende. Bij een ruime positieve balans zal het organisme in gewicht kunnen toenemen, wanneer ook van de andere voedingsstoffen voldoende wordt verstrekt. Is een balans negatief, dus wordt er meer uitgescheiden dan opgenomen — zooals bv. bij ziekte vaak het geval is of bij dieren als melkkoeien en pluimvee, die een zeer groote productie hebben — dan worden er lichaamsstoffen afgebroken en zal het organisme in gewicht afnemen, indien tenminste niet de balans voor andere stoffen zoo sterk positief is dat de totale balans weer positief wordt. Het is bv. mogelijk dat de stikstofbalans negatief is, waaruit blijkt dat er lichaamseiwit wordt verbruikt, terwijl er een sterk positieve waterbalans is, of dat er door ruimen toevoer van koolhydraten of vet, veel lichaamsvet wordt opgehoopt.