Uitlevering is de term voor het uitwijzen naar een land dat daarom verzoekt van een persoon die verdacht wordt van een misdrijf.
Volgens het VN-verdrag tegen marteling is hetzij uitlevering van een folteraar hetzij berechting in het land waar hij verblijft verplicht. Internationale normen verbieden uitlevering van personen die marteling of wrede behandeling te wachten staat; voor Nederland is dit onder meer aanleiding geweest geen personen uit te leveren die doodstraf zouden kunnen krijgen.
Uitlevering van asielzoekers die vervolging te vrezen hebben is refoulement. Indien een verdachte wordt overgeleverd aan een internationaal tribunaal of het Internationaal Strafhof, heet dat niet uitlevering maar overdracht. In mei 2004 werd in Nederland een wet aangenomen die voorziet in een snellere 'overleveringsprocedure' tussen landen van de Europese Unie Zie ook rechtshulpverzoek; uitzetting; universaliteit van jurisdictie
