is de volksnaam voor Hibiscus sabdariffa L., een opgericht kruid, 0,5 tot 4 m hoog, waarvan o.a. in Indon. een nieuwe, sterk afwijkende var., H. sabdariffa altissima (= hoog opschietend) werd verbouwd voor de winning van een bastvezel, ter vervanging van jute als grondstof.
Cultuur. R. eist een niet al te zware, goed doorlatende grond. Deze vraagt een zorgvuldige diepe grondbewerking, waarna men de plantbedden aanlegt van ca 1,5 x 10 m. Naast een organische bemesting eist r. ook een behoorlijke stikstofbemesting, waaraan men zo nodig ook kali- en fosfaatmest toevoegt. Men zaait meestal met voorgeweekt zaad, waarbij men 2 zaadjes per plantgat van max. 3 cm diep poot in een plantverband van 12 X 12, ten hoogste 20 x 20 cm. Het onderhoud beperkt zich voorn. tot inboeten, uitdunnen, wieden en vooral een goede drainage via de afvoergoten. 6 tot 7 maanden na het zaaien heeft de r. een lengte van 3 à 4 m bereikt en schiet in bloei, waarna men tot oogsten kan overgaan.
R. is een uitgesproken seizoenbloeier, waardoor niet in elke maand van het jaar kan worden gezaaid en men ook in andere landen het gunstige seizoen nauwkeurig moet bepalen. Het oogsten geschiedt door de planten met wortel en al uit te trekken of even boven de grond al te snijden. Hierna worden de stengels in bossen gebundeld en te roten gelegd. Na 10 tot 20 dagen zijn de stengels geroot en worden de vezelbundels met de hand gestript, gespoeld en gedroogd. De gemiddelde opbrengst bedraagt 2,5 à 3 t/ha droge vezel. Het gewas heeft veel te lijden van verschillende ziekten en plagen, o.a.
Phytophthora parasilica DASTUR, Pythiwn perniciosum SERBINOW, Aphis gossypii Gi.ov. De rosellevezel is iets sterker, lichter van kleur, glanzender en meer bestand tegen vocht dan de jute, doch is als grondstof voor de fabricage van zakken en garens duurder dan de jute-vezel. De roselle-vezel behoort tot de zachte touwvezels.
