Hout is geen uniforme grondstof. Gedurende de groei van de boom staat deze onder invloed van groeiplaats en klimaat, van behandeling van het bos en van optredende ziekten en plagen.
Bij de veiling kunnen schaden ontstaan, evenals tijdens het transport van het gekapte hout en ten slotte treden vaak gebreken op gedurende de tijd, dat het hout in het bos ligt of op de stapelplaats is opgeslagen. de kwaliteit wordt vastgesteld bij de keuring. Wegens de grote variatie, die het hout vertoont, zal men moeten volstaan met kwaliteitsklassen, voor elk waarvan wordt omschreven, welke mate van gebreken nog toelaatbaar is voordat het hout in een slechtere klasse valt. De te stellen normen zijn afhankelijk van het doel, waarvoor het hout gebruikt zal worden, met dien verstande, dat het b.v. voor een bepaald doel moet worden afgekeurd, terwijl het voor een ander nog zeer goed bruikbaar is. Ook maakt het verschil in welke vorm het hout wordt aangeboden: ronde of vierkante, bekapte stammen, zaaghout, allerlei speciale producten zoals fineer en triplex, enz. Zelfs hebben bepaalde belangrijke houtsoorten vaak nog hun eigen keuringseisen. Dit alles maakt, dat het aantal keuringsvoorschriften legio is en voor elk land verschillend.
De voorschriften worden gewoonlijk opgesteld door commissies, waarin zowel producenten als handelaars en gebruikers zijn vertegenwoordigd. Ze kunnen dwingend worden voorgeschreven door de Overheid of door bepaalde belangengroepen dan wel als een uit de praktijk geboren usance vrijwillig worden aanvaard. Ze verschillen van land tot land.
In Ned. zijn keuringsvoorschriften voor hout als bouwmateriaal vastgesteld door de Hoofdcommissie voor de Normalisatie bij Normaalblad N1012 K.V.H. 1940). Dit normaalblad bevat de volgende paragrafen:
1. Kwaliteit van hout i.h.a.;
2. Droogtetoestand;
3. Soort van het te leveren hout;
4. Rondhout en gekloofd hout;
5. Beslagen hout;
6. Wan aan bezaagd hout;
7. Hart in bezaagd hout;
8. Spint aan bezaagd hout;
9. Afmetingen van bezaagd hout.
In de ‘Sorteringslijst 1950: Handleiding voor de indeling, meting en sortering van in Ned. geveld hout’, van de Stichting voor de Landb. worden ook enige kwaliteitsvoorschriften gegeven.
Het opstellen van internationaal geldende keuringsvoorschriften zelfs maar voor een bepaald sortiment, zoals rondhout, is niet uitvoerbaar wegens de enorme verscheidenheid, die er bestaat in houtsoorten en hun eigenschappen, in wijze van exploitatie der bossen, in handelsgewoonten, enz. Wel moet dit mogelijk zijn voor bepaalde gebieden, die onder grotendeels gelijke omstandigheden verkeren.
In deze richting worden dan ook reeds pogingen aangewend, o.a. door de F.A.O., om tot uniforme regelingen te komen.