(16e eeuw) (ook: de huwelijkse plicht) (euf.) copuleren (tijdens het huwelijk), met de onderliggende gedachte: voor nageslacht zorgen. Het WNT citeert J.H. van Linschoten (1596) : “Die Vrouwen, als zy met hare Mans de echtelijcke plicht hanteren, eeten te voorens Bettele.” Zie ook: de echt bedrijven.
• Tijdens de wittebroodsweken is het goed aan. Want dan zit de speleman nog op het dak. 't Is alle dagen of alle nachten "koekenbak" of "raak". In bed doet het bruidspaar dubbelen arend, hun huwelijkse plichten, hun huiswerk, hun devoren. (Jack De Graef: Het Groot Woorden- en Liedjesboek over het Antwerps dialekt. Vierde aangevulde druk. 1981)
• De PVV pakt uit met twee reklamefilmpjes. Om de jonge kiezer te bereiken werd een bioskoopspot gemaakt. Een paar vervult de "echtelijke plicht en er wordt een kindje geboren dat al meteen opgezadeld zit met 750.000 frank staatschuld. Een tweede reklamefilmpje, waarbij het "einde van de tunnel in de verte wegglijdt, leidt op televisie de politieke tribunes in. (De Tijd, 16/11/1991)
• Ook tandpijn (10 procent) wordt veel aangehaald om te ontsnappen aan de echtelijke plicht. Andere redenen zijn stress (11 procent), geen tijd (6 procent), grieperig (6 procent) en rugpijn (3 procent). (De Morgen, 12/02/1999)
• De Antwerpse dieren hebben dan ook een zeer goede reputatie. Onder meer okapi Jef die regelmatig naar het buitenland gaat helpen, maar dan niet als dekkende macho. De rustige, lieve Jef heeft het imago van een echte playboy. Hij moet de andere mannetjes zo jaloers maken, dat ze toch hun echtelijke plicht vervullen. (Het Nieuwsblad, 12/02/2000)
• ‘Nou, dan zal ik de echtelijke plicht maar vervullen,’ schater ik, breng haar naar huis, dek haar toe en kleed me weer aan, want ik ga graag met iemand naar bed, maar word ook graag alleen wakker anders is mijn werkdag naar de kloten. (Jan Rot: Meisjes. 2003)
• Jeanet steunt op de paaldanspaal en steekt uitdagend haar blote kont naar achteren, zodat Erik gemakkelijk voor de vierde keer die dag aan zijn echtelijke verplichting kan voldoen. (HP/De Tijd, 16/07/2010)
