Hongaars schrijver (Debrecsen 22 Febr. 1861 - Boedapest 1 Mrt 1932), bouwde, evenals enige anderen van zijn tijdgenoten (Bródy, Justh, Malonyay) voort op het werk der Franse psychologische romanciers. Zijn voorbeeld was Anatole France.
Als stylist muntte hij uit boven de hier genoemde mededingers. Van zijn hand zijn o.a. verschenen: Midás Király (Koning Midas), Agyanú (De Verdenking), Ninive pusztulása (De verwoesting van Ninevé), welke laatste roman herinneringen oproept aan Anatole France’s Thaïs, Alomvilág (Droomwereld), Törpék és óridsok (Dwergen en reuzen), Amor és a Haláfej (Amor en de doodskop). De meeste hoofdpersonen van deze roman zijn Hongaren, die in Europa leven. Ook als vertaler van de Goncourt’s en Flaubert in het Hongaars heeft hij zijn sporen verdiend.Van 1916 tot 1922 was hij directeur van het Nationale Theater (Nemzeti Szinhaz) te Boedapest. Tevens was hij een van de mede-redacteuren van het tijdschrift Nyugat (Het Westen) dat in de Hongaarse literatuur van groot belang is geweest.
Lit.: F. Szinnyei, Ambrus Zoltan (Budapest 1908).
