gemeente in Belgisch Brabant, aan de Demer, op vlakke, deels zandige bodem, 1590 ha (landbouw), telt (1952) 4473 inw. Tot de 15de eeuw was het een welvarend stadje.
Van de ommuring blijft de Marke- of Maagdetoren over. Na 1490 hoorde het toe aan de prinsen van Oranje. De Vroeggothische kerk (14de eeuw) bevat verdienstelijke schilderijen, een kerkraam van 1387, een 16de-eeuws St-Eustachiusbeeld. Resten van Elzeklooster, een I5de-eeuws begijnhof, 18de-eeuwse woonhuizen; schilderachtige watermolen.Lit.: E. van Even, Bijdr. t. d. gesch. v. Diest en omstr. (Diest 1845); A. van Gele, Diest, Sichem, Montaigu— (Bruxelles 1900); P. Daniels, O.L.V. in d’Elze te S. (Diest 1904).
