is de algemene term, waarmede men de werklieden ter zee- aanduidt. Het Nederlands W.v.K. noemt hen schepelingen.
De arbeidsovereenkomst tot de vaart ter zee is mitsdien de overeenkomst tussen de werkgevende partij (de reder) en de werk-aanvaardende partij (de kapitein of de schepeling). De kapitein behoort dus tot de werknemende partij.Voorzover het W.v.K. geen speciale bepalingen voor deze arbeidsovereenkomst vaststelt, gelden de bepalingen van het B.W. betr. de arbeidsovereenkomst (artt. 375, 397, 452 en 452a W.v.K.). Intussen is in het W.v.K. in velerlei opzicht van de bepalingen van het B.W. afgeweken. Men vindt deze bijzondere bepalingen in de 4de titel van het 2de boek van het W.v.K.: Van de Schepelingen (art. 393 W.v.K.). Par. 2 daarvan handelt dan over de arbeidsovereenkomst van de schepelingen. Deze titel is geheel nieuw vastgesteld bij de wet van 14 Juni 1930, Stbl. no 240.
Over de arbeidsovereenkomst tussen de reder en de kapitein handelen de artikelen 475 w. W.v.K. Ook deze artikelen zijn in hun huidige redactie van recente datum.
Lit.: R. P. Cleveringa, Het nieuwe Zeerecht (Zwolle 1946) pag. 269 v.
