Duits toneelschrijver (Koningsbergen 18 Nov. 1768 - Wenen 17 Jan. 1823), was aanvankelijk Pruisisch staatsambtenaar. Zijn drama’s behoren tot de vroege Romantiek.
Vooral is hij bekend gebleven door zijn drama Der 24. Februar (1808-1809), dat het eerste was van het nieuwe genre der „Schicksalsdramen”. In 1811 trad hij tot de Katholieke kerk toe, werd priester en was lange tijd een bekend prediker in Wenen.Bibl. (voorn. werken): Die Sóhne des Tals (1803-1804); Das Kreuz an der Ostsee (1806); Martin Luther oder die Weihe der Kraft (1806). Ausgewahlte Schriften (met biogr. d. F. K. J. Schütz, 15 dln, i840-4i); Tagebücher (uitg. d.
O. Floeck, 2 dln, 1939-40).
Lit.: P. Hankamer, Z. W. (1920); F. Stuckert, Das Drama Z. W.s (1926); H. Breyer, Das Prinzip von Form und Sinn im Drama W.s (1933); Gretel Carow, W. und das Theater seiner Zeit (1933).
