is een wijze van eigendomsverkrijging, reeds in het Romeinse recht als speciflactio bekend. Zij doet zich voor wanneer iemand van een niet aan hem toebehorende stof een voorwerp van een nieuwe soort maakt.
Bijv. A maakt wijn van B’s druiven of snijdt riemen van B’s leer. Hij wordt dan eigenaar van de wijn en de riemen, maar is verplicht de prijs van de stof aan B te betalen, eventueel vermeerderd met schadevergoeding (zie art. 661 B.W.). In de practijk komt het geval vrijwel nooit zuiver voor, omdat meestal tussen de vervaardiger van het voorwerp en de eigenaar van de stof een contractuele betrekking bestaat.
