Nederlandse waterhond van Fries ras. Hij is een fors gebouwde, weerbare spioen voor de waterjacht, zowel bij het geweer als voor het aangrijpen van de otter.
Hij wijkt door brede schedel, korte hals en ook overigens zwaar geraamte af van alle andere spioenen. Evenals de stabyhoun is hij verdrongen door buitenlandse rassen, doch bewaard in de Wouden en in Z.O.Friesland, klein gefokt voor de mollenvangst. In Oct. 1942 door de Raad van Beheer op Kynologisch gebied als zelfstandig ras erkend. Door jagers wordt hij geroemd om zijn waterwerk en neus. De vacht is van dichte krullen, de kleuren zwart-, bruin-, blauw- en oranjebont. De schofthoogte bedraagt bij de reu 50 cm, bij de teef iets minder.
