is een bepaald type majuskel of hoofdletter. Het Griekse unciale schrift is niets anders dan het klassieke Griekse schrift van de inscripties overgebracht zowel op papyrus als op perkament en resp. gebruikt van de 4de eeuw v.
Chr. tot de 8ste eeuw n. Chr. en van de 4de eeuw n. Chr. tot het einde van de Middeleeuwen. Het Latijnse unciale schrift komt sedert de 3de of 4de eeuw n. Ghr. als het gewone boekschrift voor; het ontstond uit het majuskelschrift en vertoont een verronding van de vormen, speciaal ten aanzien van de letters A, D, E, H, M en V. Het werd gebruikt tot de 8ste eeuw n. Chr. (toen het Karolingische minuskelschrift ontstond) en ondervond invloed van de minuskelcursief. Daarna bleef het bestaan voor beginletters, opschriften e.d.
