Engelse grafelijke en hertogelijke titel, die achtereenvolgens gedragen is door leden van de geslachten De la Pole, Brandon en Howard. Hiervan noemen wij o.a.:
Charles Brandon Suffolk,
eerste hertog uit het Huis Brandon (ca 1484 - Guildford 24 Aug. 1545), streed I5i3-’i4 in en tegen Frankrijk, werd hertog in Febr. 1514 en begeleidde in Oct. Maria, zuster van koning Hendrik VIII van Engeland, naar Frankrijk waar zij koning Lodewijk XII ging huwen. Na diens dood reeds in Dec. 1514 huwde Suffolk in het geheim met de weduwe, hetgeen hem door de oude Engelse adel zeer kwalijk genomen werd. Wolsey en Hendrik VIII waren niet lang ontstemd. In 1523 verwoestte Suffolk het N. van Frankrijk en in 1529 nam hij deel aan de intriges, die de val van Wolsey tot gevolg hadden. In 1536 onderdrukte hij de opstand van Oost-Engeland (Pilgrimage of Grace). In 1544 ondernam hij een laatste veldtocht in Frankrijk en veroverde Boulogne.
William de la Pole Suffolk,
vierde graaf en eerste hertog (Cotton, Suffolk, 16 Oct. 1396 - vóór Dover 2 Mei 1450), stamde af van Sir William de la Pole (gest. ca 1329), een rijk koopman te Huil.
Hij was een kleinzoon van de eerste graaf, Michael de la Pole (gest. 1389), die kanselier was geweest van Richard II. Hij streed onder Hendrik V en Bedford in Frankrijk en was in 1428-’29 een der bevelhebbers bij de belegering van Orleans. Door zijn vrouw Alice Chaucer, een kleindochter van de dichter, was hij verwant met Beaufort, wiens vredespolitiek hij tegenover Gloucester steunde. Met de Franse koning sloot hij in Mei 1444 het bestand van Tours en hij bemiddelde het huwelijk van Hendrik VI van Engeland met Margaretha van Anjou.
In 1444 werd hij tot markies verheven, in 1448 tot hertog. Hij had grote invloed op koningin en koning en beheerste na het overlijden in 1447 van Beaufort en Gloucester (van wiens dood hij werd beschuldigd) de regering volkomen. Hem weet men dus ook de tegenslagen der Engelse wapenen in Frankrijk. Toen hij in 1450 door het Parlement in staat van beschuldiging werd gesteld, trachtte Hendrik VI de onpopulaire gunsteling te redden door hem voor vijf jaren te verbannen. Zijn schip werd op weg naar Calais aangehouden en hij zelf door een matroos vermoord.
Lit.: C. L. Kingsford, The Policy and Fall of S. (Prejudice and Promise in I5th Gent. England, 1925, blz. 146-175).
