Indisch dichter uit Kashmir (2de helft 11de eeuw) is bekend door de Kathâsaritsâgara (Oceaan van de stromen der verhalen, geschr. tussen 1063-1081). Het werk, Shivaïetisch van inspiratie, zou teruggaan op de Kashmïrï-recensie van de Brhatkathâ door Gunâdhya en geldt als een meesterstuk van verhalende literatuur, in elegante en eenvoudige stijl.
Tevens is het van uitzonderlijk belang voor de Indische cultuurgeschiedenis en folklore.Bibl.: Voll. Eng. vert, door C. H. Tawney (Calcutta 1880; 2de ed. London 1924-1928, 10 vol.); gedeelt. Duitse vert. d.
H. Brockhaus (1839-1866) en d. A. Wesselski (Berlin 1914); gedeelt. Franse vert. d. F. Lacôte (Paris 1924).
Lit.: F. Lacôte, Essai sur Gunâdhya et la Brhatkathâ (Paris 1908); J. S. Speyer, Studies about the Kathâsaritsâgara (1908).
