is in de geologie een door twee min of meer evenwijdig lopende breuklijnen begrensde strook van de aardkorst, die dieper ligt of lag dan de beide aangrenzende gebieden. De breukvlakken convergeren vermoedelijk steeds onder de slenk, die na haar vorming door sedimenten en vulkanische producten opgevuld kan zijn.
Uit boringen zal dan blijken, dat een bepaalde stratigrafische horizon in de slenk dieper ligt dan ter weerszijden er van. Het is het omgekeerde van een horst. Veelal treden in een breukgebied slenken en horsten naast elkander op.
