(Gr.: σειϱῆνες = Seirênes), in de Griekse mythologie vogels met mensenhoofd, die aan de kust van een eiland zittend door hun betoverend gezang alle voorbijvarenden op de klippen lokten en deden omkomen. Alleen Odysseus wist hen veilig te passeren, doordat hij van te voren zijn makkers was in de oren stopte en zichzelf aan de mast van zijn schip liet vastbinden (Homerus Odyssea XII).
Toen hij ontkomen was, stortten de Sirenen zich in zee, waar zij in klippen veranderden. Velen menen, dat de Sirenen in oorsprong zielevogels zijn, die (als de gestorvenen) de levenden tot zich lokken en doden, daar zij op bloed belust zijn. Anderen zien in de Sirenen eenvoudig sprookjesfiguren waarvoor de beeldende kunst een uit het O. afkomstige, vaak ook zuiver decoratief toegepaste gestalte heeft gekozen.
