Engels toneelschrijver (Santon Hall, Norfolk, 1642? - Chelsea 19 Nov. 1692), studeerde te Cambridge en aan de Middle Temple. Blijkens verschillende stukken onderging hij de invloed van Molière.
Hij was een zeer productief, maar ook slordig auteur; bewonderenswaardig is echter het beeld dat hij van zijn tijdgenoten weet te schetsen.Aanvankelijk behoorde hij tot de kring van Dryden; toen Dryden zich aansloot bij de hofpartij van de Katholieke Jacobus II viel Shadwell hem scherp aan in zijn gedicht The Medal of John Bayes (1682). De wraak die Dryden nam door de publicatie van zijn satire Mac Flecknoe, waarvan Shadwell de belachelijke held is, heeft het meest tot de faam van Shadwell bijgedragen. Toen de Whigs triumfeerden (1688) werd Shadwell in Dryden’s plaats Poet Laureate, maar wist geenszins diens aanzien te verwerven.
Bibl. (voorn. werken): The Sullen Lovers (1668); The Miser (1672); Epsom Wells (1673); The Libertine (1676); A True Widow (1679); The Squire of Alsatia (1692); Bury-Fair (1689); compl. ed. door zijn zoon Sir John Shadwell (1720); Moderne crit. ed. d. Montague Summers (5 dln, 1927).
Lit.: A. S. Borgman, T.S.. His Life and Comedies (N.Y. 1928).
