Joods theoloog (Hamburg20 Juni 1808 -Frankfort a. d. Main 31 Dec. 1888), was sinds 1830 rabbijn in verschillende Duitse steden, sinds 1851 leider van de orthodoxe „Israelitische Religionsgesellschaft” te Frankfort a. d.
Main. Hij was tegenover de in zijn dagen snel om zich heen grijpende „Reform” een warm aanhanger van het orthodoxe Jodendom en hoewel overtuigd van de noodzakelijkheid van een regeneratie, bestreed hij elke hervorming van de godsdienst in overeenstemming met de eisen des tijds af op grond van wetenschappelijk onderzoek of historische critiek, zoals Abraham Geiger* en zijn geestverwanten die bepleitten. Door zijn talrijke werken heeft hij op zijn tijdgenoten en de volgende geslachten zeer grote invloed geoefend.Bibi.: Neunzehn Briefe über Judentum (onder pseudoniem Ben Uziël, 1836); Choreb, oder Versuche über Jissraëls Pflichten (1838); Der Pentateuch übersetzt und erläutert (1867-1878); Uebersetzung und Erklärung der Psalmen (1882); tijdschrift Jeschurun (1854-1870); Gesammelte Schriften (6 dln, 1902-1912).
