Frans politicus (Décize, departement Nièvre, 25 Aug. 1767 - geguillotineerd te Parijs 28 Juli 1794), werd in Sept. 1792 afgevaardigd naar de Nationale Conventie, sloot zich daarin vast bij Robespierre aan, werd na de val der Girondijnen in Juli 1793 mèt Robespierre en Couthon lid van het „Grote” Comité de Salut public en vormde daarin met deze beide vrienden het bekende „driemanschap”, dat na de val van Hébertisten en Dantonisten (zie Franse Revolutie) door de andere leden beschuldigd werd naar de dictatuur te streven. In 1794 was hij Conventiemissionaris in de Elzas. 9 Thermidor viel hij mèt zijn vrienden.
Saint-Just’s Œuvres politiques verschenen in 1833-1834 (2 dln).Lit.: E. Fleury, S.-J. et la Terreur (2 dln, 1851); E. Hamel, Histoire de S.-J. (1859); Vindex, S. ou les soldats de l’an II (1884); Kritschewsky, J. J. Rousseau und S.-J. (1895); D. Centore-Bineau, S.-J. (1936); P.
Deroclès, S.-J., ses idées polit, et soc. (1937); C. J. Gignoux, S.-J. (Paris 1947).
