Frans dichter (Marseille 1 Apr. 1864 - Parijs 3 Dec. 1918), debuteerde met een bundel verzen; hierop volgde een aantal toneelstukken in verzen te beginnen met Les Romanesques (1894) en waarvan Cyrano de Bergerac (1897) en L’Aiglon (1900) een wereldsucces behaalden, dank zij de briljante vorm, maar ook door het talent van de vertolkers Constant Coquelin en Sarah Bernhardt, doch vooral door het feit dat het publiek beu was geworden van de rauwe stukken van het Théâtre Libre van Antoine. Gebrek aan psychologische diepte, te veel holle rhetoriek en overdreven chauvinisme hebben beide stukken snel doen verouderen, het 5de bedrijf van Cyrano uitgezonderd.
Rostand’s beste stuk is Chantecler (1910), met de hoofdfiguur als personificatie van de idealistische dichter wiens poëtisch élan door zijn burgerlijke omgeving wordt geremd.Bibl.: La Princesse lointaine (1895); La Samaritaine (1897); Le Vol de la Marseillaise (1919); Le Cantique de l’Aile (1922); La dernière Nuit de Don Juan (1922).
Lit.: E. Magne, Les erreurs de documentation de Cyrano de Bergerac (1898); J. Rictus, Un bluff littéraire, le cas E. R. (1903); J. W. Grieve, L’œuvre dramatique d’E.
R. (1931); M. J. Premsela, E. R., diss. Groningen (1933).
