(Bénoit) Frans toneelspeler, bekend als Coquelin aîné (Boulogne-sur-Mer 23 Jan. 1841 - Couilly-St Germain 27 Jan. 1909), zou worden opgeleid in het bakkersbedrijf, maar zag zich in de gelegenheid gesteld het conservatoire te Parijs te bezoeken. Hier ontving hij onderwijs van Regnier, behaalde in 1860 de tweede prijs en debuteerde 7 Dec. van dat jaar, in het Théâtre Français, als Gros René in Le dépit amoureux. Reeds in 1863 werd hij onder de sociétaires van genoemde schouwburg opgenomen en ontwikkelde zich weldra tot een uitstekend kunstenaar.
In al zijn rollen bracht hij geest en leven en steeds dwong hij door woorden en gebaren de bewondering van het publiek af. Van 1886-1889 gaf hij voorstellingen in Amerika. Het toppunt van zijn roem bereikte hij in Cyrano de Bergerac (1897) van Edmond Rostand en als Napoleon in Plus que Reine. Ook heeft Coquelin zich verdienstelijk gemaakt door de stichting van een tehuis voor oude toneelspelers.Bibl.: L’art et le comédien (1880); Les comédiens par un comédien (1882) ; L’art de dire le monologue (1884, met zijn broeder Ernest).
