Duits zoöloog (Friedberg 23 Sept. 1850 - Schederloh bij München 30 Oct. 1937), in 1910 in de adelstand verheven, werd in 1878 buitengewoon hoogleraar te Jena en in 1881 gewoon hoogleraar in de zoölogie te Koningsbergen, in 1883 te Bonn en in 1885 te München. Hij deed vooral onderzoekingen over allerlei lagere dieren, ééncelligen, kwallen, zeeanemonen, in het bijzonder ook over de bevruchting en ontwikkeling der organismen.
Vele onderzoekingen werden te zamen met zijn broeder Oskar verricht. Bekend zijn hun Studiën zur Blattertheorie (1879-83), waarin zij o.a. de zgn. Coeloomtheorie en de ontwikkeling van het middelste kiemblad behandelden. Van zijn hand is een der bekendste leerboeken: Lehrbuch der Zoologie (1892, vele herdr.).Lit.: von Frisch in: Münchener Med. Wochenschr. 1937, no 47; Idem, in: Forsch. u. Fortschr. 1937, no 32; Idem, in: Verh. Deutsch. Zool. Gesellsch., 1928, p. 17; Doflein, in: Mïinch.
Med. Wochenschr. 1910, no 42; Zool. Anz. 120 Bd. 1937, p. 80.
