Engels historicus (Otterburn, Northumberland, 30 Sept. 1872 - Londen 4 Mei 1941), was hoogleraar in de moderne geschiedenis te Manchester van 1913-1921; van 1923-1924 was hij liberaal Parlementslid en tot 1926 hoofdredacteur van de Weekly Westminster. Van 1931 tot 1936 voorzitter van de National Liberal Federation, heeft hij zich in die kwaliteit vooral verzet tegen de protectionistische politiek van Ottawa. In 1936 werd hij vice-president van de Liberal Party Organization.
Hij was een man van het „recht der werkelijkheid”, wat ook uitkomt in het motto, dat hij in een zijner boeken plaatst: „Gewoonlijk zijn de mensen in hun gedachten ten minste 50 jaar bij de werkelijke politiek ten achter”.Bibl. : Politics and Progress (1923); British History (1928); A Brief History of Our Own Times (1934) en vooral het ook in Nederland zeer bekend geworden boek: How Britain is governed (1930). Hij tekent daarin vooral ook de grote, en z.i. te weinig erkende, rol van machten als de partijen, de kunstenaars, en dgl. Ten slotte: Civilization and Liberty (1940); Autobiography and Some Essays, ed. by S. Hodgson (1943).
