Spaans prozaschrijver (Madrid 5 Juli 1891), is een zeer origineel humorist, van een onuitputtelijke geestigheid, die, zich uitend in vele woordspelingen, aphorismen en gewaagde metaphoren, aan Quevedo en andere conceptistas van de 17de eeuw doet denken.
Don Ramón is de schepper van de Greguerias, verzamelingen aphoristische uitspraken, die in lengte variëren van vier, zeven en tien woorden tot kleine essays van twee of drie bladzijden. De eerste Greguerias verschenen in 1917, gevolgd door Greguerias select as in 1919. Gómez de la Serna is een bijzonder vruchtbaar auteur: op zijn vijftigste jaar had hij reeds een tachtigtal boeken geschreven. Hij behoort tot de meest populaire figuren te Madrid, die zijn geestverwanten jarenlang in het bekende café Pombo verzamelde.
Aan Pombo (1918) heeft hij ook een van zijn werken gewijd.
Bibl. (beh. de genoemde): El drama del palacio deshabitado (1909); El Rastro (1915); El circo (1917); La viuda blanca y negra (1917); El doctor Inverosímil (1921); El torero Caracho (1927).
Lit.: J. Cassou, Panorama de la littérature espagnole contemporaine (Paris 1929), blz. 149-163.
