(Breda 1 Oct. 1870 - Amersfoort 14 Apr. 1925) werd in 1891 officier der artillerie en heeft in dit wapen, dat hij nooit wilde verlaten een zeer bijzondere plaats ingenomen. De gelegenheid om zijn buitengewone gaven ten bate van zijn wapen te gebruiken heeft hem echter niet ontbroken; dat aan de modernisering van de veld-artillerie, na de invoering van het snelvuurgeschut niet officieel zijn naam verbonden is, was slechts het gevolg van zijn toen nog lage rang.
De oefeningsbatterij, later uitgedijd tot oefeningsafdcling en ten slotte -regiment, waarover hij het bevel voerde, heeft in die jaren gediend om de reglementen en de richtmethoden waarvan het ontwerpen hem was opgedragen, zowel als de door hem ontworpen instrumenten aan de practijk te toetsen. In zijn tegenwoordige vorm (IIde Regiment Veldartillerie) is dat regiment de leerschool voor het wapen gebleven. Hij werd in 1924 tot kolonel bevorderd, en kreeg het bevel over de 4de Artillerie Brigade te Amersfoort, waar hij reeds het volgend jaar overleed.Zijn eenheidsprojectiel maakte zijn naam ook buiten de grenzen bekend.
