(Alphonse Marie), zoon van Alphonse, Frans romanschrijver en journalist (Parijs 16 Nov. 1867-Saint-Rémy i Juli 1942), studeerde eerst medicijnen, om zich later geheel aan de letteren te wijden. Zijn heftige, polemische natuur bracht hem in de politiek en zijn luidruchtige actie voor de royalistische partij met zijn felle artikelen in de Action Française hebben ten onrechte zijn letterkundige arbeid op de achtergrond gedrongen.
Sedert 1903 was hij lid van de Académie Goncourt. Van 19191924 was hij afgevaardigde voor Parijs. Wegens zijn mateloze aanvallen op de regering werd hij na een belegering in zijn redactiebureau, die verscheidene dagen duurde, in hechtenis genomen op 13 Juni 1927, maar kort daarna door een list van de Camelots du Roi (z camelot) bevrijd, waarop hij tijdelijk de wijk nam naar België. Zeer bekend is ook zijn campagne voor eerherstel van zijn zoon Philippe, volgens hem door anarchisten of verdachte politiehandlangers vermoord.Bibl.: Filosofische studies: L’Hérédo (1916); Le Monde des images (1919); L’homme et le poison (1925); Le Rêve éveillé; tegen Freud (1926). Romans, o.a.: Le Voyage de Shakespeare (1896) ; Suzanne (1897) ; La Flamme et l’Ombre (1897) ; Sébastien Gouves (1899) ; Les deux Étreintes (1901) ; Le Partage de l’Enfant (1905); La Lutte (1907); La Mésentente (1911); La Vermine du Monde (1916); Dans la Lumière (1919); L’Amour est un Songe (1920); L’Entremetteuse (1921); Sylla et son Destin (1922); Le Drame des Jardies (1924); Un Jour d’Orage (1925); Le Sang et la Mort (1926) ; Les Bacchantes (1931). Literaire herinneringen: Alphonse Daudet (1898); Fantômes et Vivants (1914); Salons et Journaux (1917); Études et Milieux littéraires (1927); Écrivains et Artistes (8 dln, i927-29) ; Charles Maurras et son temps (1928) ; Courrier des Pays-Bas (4 cahiers, 1928). Polemische werken: L’Astre Noir, tegen V.
Hugo ( 1893) ; Les Morticoles, satire tegen de geneeskundigen van zijn tijd (1894); Le Pays des Parlementeurs (1901) ; Une Campagne d’Action Française (1910) ; Ceux qui montent (1912); L’Avant-Guerre (1913); Le Poignard dans le Dos (1918) ; Au temps de Judas (1920) ; Vers le Roi (1921) ; Le stupide XIXe Siècle (1922) ; Moloch et Minerve (1924) ; L’Agonie du Régime (1924); Souvenirs littéraires, politiques, artistiques et médicaux (6 dln, 1920); Les nouveaux châtiments (3 dln, 1930); Les effondrements sociaux (4 dln, 1930-1931).
Lit.: A. Seguin en M. Guillon, Du Scandale au Meurtre. La Mort de Philippe Daudet (Paris 1925); Mme L.
Daudet, La vie et la mort de Philippe (1926); E. Mas, L. D. et son œuvre (Paris 1928) ; J. Souvenier, L.
D. (Bruxelles 1933) ; H. Groh, Der publizistische Stil des L. D. (Bottrop in W. 1935); P. Dresse, L.
D. vivant (1948).
