1. lessenaar, waaraan staande in het koor wordt gelezen;
2. liturgisch boek, bevattende de epistels en evangelies, die bij hoogmissen worden gezongen. Aanvankelijk werden deze uit de H. Schrift zelf gelezen, waarin daarom tekens (indiculi) waren aangebracht. De eerste lectionaria werden comités (enkelv.: comes) of libri comitis genoemd (7de eeuw). Het meest bekende is dat van Würzburg (7de eeuw) en dat van Murbach (8ste eeuw). Ook de Oosterse liturgieën kennen het lectionarium.
